Zonder te willen twijfelen aan het grote praktische nut van havens en hun economische belang is dit niet waar het om gaat bij de rol van de haven in de wereld van de cinema. In de film zijn havensteden mytische en legendarische lokaties. Plaatsen van zowel hoop als wanhoop. Plaatsen waar sinds onheuglijke tijden de meest diverse op drift geraakte mensen aanspoelden. Van ver komende en altijd verder gaande. Altijd nieuwe tijdelijke figuranten in het sfeervolle decor van havencafé’s en rosse buurten. Plaatsen waar niet alle doorreizen legaal zijn, smokkel welig tiert, vakbonden corrupt zijn en de georganiseerde misdaad almachtig.
Kortom een duistere en romantische wereld die diende en dient als achtergrond voor fantastische films.
